De coronacrisis laat zien dat er voor een verandering meer nodig is dan alleen urgentie
De coronacrisis is een typisch voorbeeld van dat er voor een verandering meer nodig is dan alleen urgentie. Mensen gaan massaal hamsteren, gaan toch wandelen in het bos of op het strand of geven stiekem een feestje. Ondanks dat de nood hoog is, blijft er toch een gevoel van persoonlijke weerstand. Waar komt dat door?
Wij kijken naar veranderingen aan de hand van het Involve model. Het model is opgebouwd uit de vijf drivers van betrokkenheid bij verandering. Deze drivers die bepalen in hoeverre je betrokken bent bij een verandering en deze accepteert. In deze grote verandering staan de eerste twee: ‘kwaliteit van leven’ en ‘persoonlijk contact’ in het rood. Laten we beginnen met de meest basale, ‘kwaliteit van leven’. Dit gaat over fysiek veiligheid. Het gevaar besmet te raken met het virus. Dat is min of meer te vergelijken met de urgentie. Als ik me niet aan de regels hou, raak ik mogelijk besmet. Daarnaast gaat ‘kwaliteit van leven’ over financiële veiligheid. De economische consequenties van de lock down zijn onheilspellend. Heb ik straks nog wel een baan? Hoe ziet de maatschappij er straks uit? Vragen die niet te voorspellen zijn en daarom staat de driver ‘kwaliteit van leven’ in het rood.
Het Figure Four Involve model
De tweede driver die in het rood staat is ‘persoonlijk contact’. De relatie met je collega’s en je manager. Die staat onder druk door het werken op afstand. Het volledig thuiswerken verschraalt het persoonlijk contact en vergroot de kans op miscommunicatie. Je ziet steeds meer virtuele koffiemomenten en borrels ontstaan om het contact weer te versterken. Ook video bellen maakt het contact beter en bevordert de kwaliteit van de communicatie (als de techniek meewerkt). Langzaam zie je een mentaliteit ontstaan van we zitten allemaal in hetzelfde schuitje, dus maken we er het beste van. Wij horen ook steeds meer collega’s zeggen: “ik heb wel weer zin om op mijn werk mijn collega’s in het echt te zien”. Gelukkig raken we wel langzaam gewend aan de nieuwe norm van persoonlijk contact. Maar het vervangt het persoonlijk contact nooit helemaal.
En dan de derde driver waar we ons massaal op storten. Toegevoegde waarde leveren. Iedereen die thuis kan werken, weet zich inmiddels verbazend goed te motiveren om aan de slag te zijn. Mensen willen er graag toe doen. En als dat nu niet lukt door thuis te werken? Je hebt bijvoorbeeld geen baan meer, of deze verandering heeft je doen beseffen dat je baan niet van waarde is? Dan zie je mensen zoeken naar andere vorm van betekenisgeven. Voedselpakketten samenstellen, een productieproces ombouwen naar beademingsapparaten of mondkapjes. Creativiteit en innovatie bloeit op.
Hebben we hier dan een antwoord op deze verandering? Nee, uiteraard zijn de coronacrisis en de economische consequenties moeilijk te beïnvloeden. Dit ligt grotendeels in handen van de politiek.
Wat je wel kunt doen is nadenken hoe je er mee omgaat persoonlijk en zakelijk. Wat zijn de consequenties of kansen voor jouw bedrijf en pas hier je strategie op aan. Hoe floreer jij in de anderhalf meter economie? Hoe kun je ook straks toegevoegde waarde blijven leveren? En hoe zorg ik voor transparantie naar mijn medewerkers en betrek ik hen bij de effecten op de organisatie en de volgende verandering? Wil je hierover sparren? Neem dan contact op. Wil je meer weten over ons Involve model, check dan de white paper op onze website.